حسین جان!ای آرام جانم

این روزها هر جا می نگرم ردی از عشق تورا می بینم

ای بغض آسمانها! نوشتن از تو سخت است،عشق را باید گریست.

مولا جان ببین، اشکهایم با تو سخن می گویند.

نام بلند و آسمانی تو جاذبه ای دارد که با زمزمه اش

تمام چشمها وضوی اشک وتمام دلها عطر عشق می گیرند.

حسین جان! چشم  و دلم را روی همه ی چشمهای دنیا بسته ام و فقط تو را می بینم

دلم گرفته مولا جان،دلم را به نگاه مهربان تو بسته ام،من گدای عشق توام.

هوای گریه دارم و فقط شوق کربلا دارم