فرشتگان روزی از خدا پرسیدند :
بار خدایا تو که بشر را اینقدر دوست داری غم را دیگر چرا آفریدی؟
خداوند گفت : غم را بخاطر خودم آفریدم ؛
چون این مخلوق من که خوب می شناسمش
تا غمگین نباشد به یاد خالق نمی افتد.
