سالهاست دل را اسیرش کرده ای
در اسارت خوب پیرش کرده ای
نقره داغی گشته ام اندر غمت
یگ نگاهی کن بمن با مرحمت
کی فراموشت کنم دلدار من
محرم و همراه من غمخوار من
تاکه در بندت اسیرم عیب نیست
گر به اغوش توهم دلبر بمیرم عیب نیست