سالهاست دل را اسیرش کرده ای
در اسارت خوب پیرش کرده ای
نقره داغی گشته ام اندر غمت
یگ نگاهی کن بمن با مرحمت
کی فراموشت کنم دلدار من
محرم و همراه من غمخوار من
تاکه در بندت اسیرم عیب نیست
گر به اغوش توهم دلبر بمیرم عیب نیست

امدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا
نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار
اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا
شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود
ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خواب آلود من لالا چرا
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا
در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت میروی تنها چرا

  خسته از بار غمم ،شعر برفت از سخنم ...
کس نباشد به چنین روز ،به حالی که منم

کـیـکــــ تـولــدم 

خو من چیکار کنم ؟!

خودتون دارین میگین با روانمون بازی کن ! 

لایکـــ که نمیکنین  -___-

اگه دوس داری لایکــ کن  ;)

بچگی

اوووووفففف سر درد گرفتم این و دیدم 

اون تمشک اونجا چی میگه ؟!؟

حرکت شجاعانه و دیدنی یک پسر